Συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς οι προπονήσεις για το παιδικό και το εφηβικό τμήμα της Α.Ε.Ν. καθώς
24/9 αγωνίζεται το παιδικό στην Σητεία, και 30/9 το εφηβικό στο Λίντο στο Ηράκλειο με τον Ανδρογέα Γ.Α.Σ. Οι αθλητές έχουν αρχίσει να περνούν από τις απαραίτητες ιατρικές εξέτασης
Θα ήταν σημαντικό να αναφερθούμε στο μπάσκετ ως άσκηση στους αθλητές.
Οι μπασκετμπολίστες είναι από τους πιο γυμνασμένους αθλητές συνολικά και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δε θα αναφερθούμε στην ατομική γυμναστική που ακολουθεί ο κάθε αθλητής (π.χ. βάρη, τρέξιμο κλπ.) για να μπορεί να αντεπεξέρχεται όταν έρχεται η ώρα των αγώνων (σε όποιο επίπεδο και αν αναφερόμαστε) αλλά στην εκγύμναση που παρέχει το μπάσκετ αυτό καθεαυτό.
Το μπάσκετ είναι μια αερόβια άσκηση που γυμνάζει κάθε ομάδα μυών. Περιλαμβάνει τρέξιμο, το οποίο παρέχει γυμναστική στους μυς των ποδιών, ο χειρισμός της μπάλας και οι αμυντικές προσπάθειες απαιτούν κινήσεις από τους μυς των χεριών, ενώ οδηγεί σε ενδυνάμωση και των κοιλιακών και ραχιαίων μυών αφού πρόκειται για ένα άθλημα επαφής και αυτοί είναι οι μύες στους οποίους ασκείται σωματική πίεση σε μια προσωπική «μονομαχία».
Περνώντας στη γυμναστική που προσφέρει ένας τυπικός αγώνας, εάν απομονώσουμε και κατατάξουμε τις προσπάθειες που πραγματοποιεί ένας μπασκετμπολίστας στη διάρκειά του, θα πρέπει να παρομοιάσουμε το μπάσκετ μόνο με ένα άθλημα, το κατεξοχήν που θεωρείται ότι παρέχει την καλύτερη εκγύμναση: το δέκαθλο.
Για να μιλήσουμε και με αριθμούς: ένας αθλητής που παίζει, ας πούμε, 20 λεπτά σε έναν αγώνα, στη διάρκεια αυτής της συμμετοχής του θα τρέξει περίπου 2 χιλιόμετρα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν καν να παρομοιαστούν με έναν δρόμο ταχύτητας, αφού περίπου τα μισά (κάπου 1 χιλιόμετρο ή και περισσότερο) ο αθλητής θα το διανύσει στη μέγιστη ατομική ταχύτητά του! Επιπλέον, δεν είναι ένα συνεχόμενο τρέξιμο προσαρμογής, αλλά μικρά σπριντ σε περιορισμένο χώρο και σε αποστάσεις που σπάνια ξεπερνούν τα 6 μέτρα τη φορά. Τα παραπάνω μεταφράζονται σε κάπου 150 εκκινήσεις (τις περισσότερες φορές βίαιες) και, σαφώς, ισάριθμες αυτόματες ακινητοποιήσεις.
Επιπροσθέτως, στον ίδιο, χρόνο συμμετοχής των 24 λεπτών, ο μπασκετμπολίστας θα επιχειρήσει γύρω στα 30-40 άλματα στις προσπάθειες του για σουτ (εν στάσει ή εν κινήσει), για ριμπάουντ ή τάπα ή ακόμη και για κλέψιμο, αφού μιας τέτοιας προσπάθειας προηγείται συνήθως ένα εκρηκτικό πάτημα.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι το μπάσκετ είναι μία ολοκληρωμένη άσκηση και μία πλήρης γυμναστική. Αν αναλογιστούμε τις ώρες ατομικής και ομαδικής προπόνησης που περνούν οι επαγγελματίες αθλητές, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση πόσοι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες έχουν εντυπωσιακό κορμί. Οπότε δε θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε «υπεραθλητές»
Το μπάσκετ, λοιπόν, εκτός από το ότι είναι ένα όμορφο και ενδιαφέρον άθλημα παρέχει και μία ολοκληρωμένη και άρτια γυμναστική. Το πλήρες πακέτο με δυο λόγια!
Θα ήταν σημαντικό να αναφερθούμε στο μπάσκετ ως άσκηση στους αθλητές.
Οι μπασκετμπολίστες είναι από τους πιο γυμνασμένους αθλητές συνολικά και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δε θα αναφερθούμε στην ατομική γυμναστική που ακολουθεί ο κάθε αθλητής (π.χ. βάρη, τρέξιμο κλπ.) για να μπορεί να αντεπεξέρχεται όταν έρχεται η ώρα των αγώνων (σε όποιο επίπεδο και αν αναφερόμαστε) αλλά στην εκγύμναση που παρέχει το μπάσκετ αυτό καθεαυτό.
Το μπάσκετ είναι μια αερόβια άσκηση που γυμνάζει κάθε ομάδα μυών. Περιλαμβάνει τρέξιμο, το οποίο παρέχει γυμναστική στους μυς των ποδιών, ο χειρισμός της μπάλας και οι αμυντικές προσπάθειες απαιτούν κινήσεις από τους μυς των χεριών, ενώ οδηγεί σε ενδυνάμωση και των κοιλιακών και ραχιαίων μυών αφού πρόκειται για ένα άθλημα επαφής και αυτοί είναι οι μύες στους οποίους ασκείται σωματική πίεση σε μια προσωπική «μονομαχία».
Περνώντας στη γυμναστική που προσφέρει ένας τυπικός αγώνας, εάν απομονώσουμε και κατατάξουμε τις προσπάθειες που πραγματοποιεί ένας μπασκετμπολίστας στη διάρκειά του, θα πρέπει να παρομοιάσουμε το μπάσκετ μόνο με ένα άθλημα, το κατεξοχήν που θεωρείται ότι παρέχει την καλύτερη εκγύμναση: το δέκαθλο.
Για να μιλήσουμε και με αριθμούς: ένας αθλητής που παίζει, ας πούμε, 20 λεπτά σε έναν αγώνα, στη διάρκεια αυτής της συμμετοχής του θα τρέξει περίπου 2 χιλιόμετρα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν καν να παρομοιαστούν με έναν δρόμο ταχύτητας, αφού περίπου τα μισά (κάπου 1 χιλιόμετρο ή και περισσότερο) ο αθλητής θα το διανύσει στη μέγιστη ατομική ταχύτητά του! Επιπλέον, δεν είναι ένα συνεχόμενο τρέξιμο προσαρμογής, αλλά μικρά σπριντ σε περιορισμένο χώρο και σε αποστάσεις που σπάνια ξεπερνούν τα 6 μέτρα τη φορά. Τα παραπάνω μεταφράζονται σε κάπου 150 εκκινήσεις (τις περισσότερες φορές βίαιες) και, σαφώς, ισάριθμες αυτόματες ακινητοποιήσεις.
Επιπροσθέτως, στον ίδιο, χρόνο συμμετοχής των 24 λεπτών, ο μπασκετμπολίστας θα επιχειρήσει γύρω στα 30-40 άλματα στις προσπάθειες του για σουτ (εν στάσει ή εν κινήσει), για ριμπάουντ ή τάπα ή ακόμη και για κλέψιμο, αφού μιας τέτοιας προσπάθειας προηγείται συνήθως ένα εκρηκτικό πάτημα.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι το μπάσκετ είναι μία ολοκληρωμένη άσκηση και μία πλήρης γυμναστική. Αν αναλογιστούμε τις ώρες ατομικής και ομαδικής προπόνησης που περνούν οι επαγγελματίες αθλητές, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση πόσοι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες έχουν εντυπωσιακό κορμί. Οπότε δε θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε «υπεραθλητές»
Το μπάσκετ, λοιπόν, εκτός από το ότι είναι ένα όμορφο και ενδιαφέρον άθλημα παρέχει και μία ολοκληρωμένη και άρτια γυμναστική. Το πλήρες πακέτο με δυο λόγια!